Short read

Diriba: ‘Ik ben blij met de ondersteuning die ik ontvang.’

Daar zit hij. Op een blauwe stoel. Voor de gelegenheid heeft hij een overhemd en colbert aangetrokken. Er staan nog een paar grijze haren op zijn kalende hoofd. Hoe oud hij precies is, weet hij niet. Hij schat zichzelf een jaar of 75.

Diriba Fufi woont in Konchi, een klein dorp in Ethiopië. Hij is een boer in hart en nieren. Nu hij ouder wordt, nemen de gezondheidsklachten toe. Hij kampt met verminderd zichtvermogen. “Die oogkwaal verhindert me echt om te werken zoals ik zou willen. Als ik me goed voel, help ik nog bij agrarisch werk.’ Op de financiële steun van zijn vrouw en gemeenschap kan hij niet rekenen. ‘Mijn vrouw is inmiddels op hoge leeftijd. En mijn buren zijn niet welgesteld. Iedereen heeft het tegenwoordig moeilijk, dus laat staan dat zij anderen kunnen helpen.’ Ook zijn omgeving is veranderd. ‘Vroeger werkten mensen meer samen en er was onderling meer compassie. Nu worstelt iedereen voor zich.’ Dat stemt hem verdrietig.

Toch is er hoop. Via een partnerorganisatie van Woord en Daad ontvangt de kerk bij Dibiri in de buurt een maandelijkse bijdrage om ouderen te voorzien in basisbehoeften zoals eten en drinken. ‘Ik ben blij met de ondersteuning die ik ontvang van de zusters van de kerk in de vorm van een klein pensioen. Soms kopen zij iets voor mij wat ik nodig heb, zoals beddengoed of schoeisel.’ Deze bijdrage maakt het leven voor Diriba draaglijk. Hij vertelt: ‘Ik ben dankbaar voor elke nieuwe dag die God me geeft. Ik vertel graag aan anderen dat het belangrijk is om in vrede met God te leven.’