Tenneh: ‘We hebben een verzamelpunt in het dorp. Vanaf hier lopen we met elkaar naar school. Als ik na school thuiskom, ga ik eerst mijn uniform wassen. Terwijl mijn uniform aan de lijn hangt te drogen, help ik mijn moeder met haar werk op het land. We hebben een cassaveboerderij en maken palmolie.’ Als Tenneh ’s avonds thuiskomt, wacht er nog meer werk. ‘We koken, eten en daarna pak ik mijn lesboek om te studeren,’ aldus Tenneh. Als ze de lesstof heeft doorgenomen, gaat ze naar bed. Morgen weer een nieuwe dag!
Onderwijs niet vanzelfsprekend
Naar school gaan is voor Tenneh niet altijd vanzelfsprekend geweest. De armoede in het gezin was vroeger groot. ‘We waren heel klein toen mijn vader mijn moeder in de steek liet. Om aan eten te komen, werkte mijn moeder voor andere mensen in ons dorp. Vaak wisten we niet of er die dag wel iets te eten zou zijn, en soms hadden we dus niets. We konden ook niet altijd naar school, omdat mijn moeder geen schoolspullen en schoolgeld kon betalen. Ook hadden we te weinig kleding. Mijn vader weigert om ook maar iets voor ons als gezin te doen, maar dankzij God mag ik nu deel uitmaken van het onderwijsprogramma.’
Iedere dag te eten
De impact van de steun die Tenneh nu krijgt, is groot. ‘Toen we bij het programma kwamen, wisten we voor het eerst zeker dat we iedere dag eten zouden hebben. We krijgen rijst, palmolie, uien, zout en Maggi. We krijgen ook schoolspullen, zoals een uniform, boeken, schooltas, pen, potlood en linialen. Ook krijgen we spullen zoals dekens, muskietennetten en zelfs kleding.’
Zuster worden
Tenneh is erg blij dat ze nu een opleiding kan volgen en veel nieuwe dingen die leert. ‘Ik ben de kleinste van al mijn klasgenoten, maar ik heb veel vrienden en al mijn leraren geven om me. Mijn favoriete leraar is meneer Brainard. Hij is nooit streng, en neemt het altijd voor ons op. Hij maakt me elke dag aan het lachen. In de toekomst hoop ik zuster te worden, zodat ik andere mensen kan helpen en hun leven zoveel mogelijk kan verbeteren.’
‘Toen we bij het programma kwamen, wisten we voor het eerst zeker dat we iedere dag eten zouden hebben’
