Een extra mijl...
Vanaf het begin van haar bestaan zet Woord en Daad zich in voor een beter bestaan van de allerarmsten. Maar de afgelopen jaren bleek uit verschillende onderzoeken dat het bereiken van die groep allerarmsten niet makkelijk is. Het zijn niet de mensen die zichtbaar zijn als je een dorp binnen komt. Het zijn niet de mensen die naar een informatie-avond komen waar gesproken wordt over de bouw van een waterleiding. Het zijn de mensen die juist thuis blijven, die onzichtbaar zijn. Niet alleen voor ons als organisaties, soms zelfs voor de leiders van het dorp zelf.
In iedere context gaat dit om andere mensen. Denk aan slachtoffers van natuurrampen, vluchtelingen, gehandicapten, wezen, chronisch zieken, prostitueés en ouderen. Maar er zijn wel bepaalde verbanden en risicogroepen te formuleren. Zo hebben vrouwen meer kans op extreme armoede, omdat ze regelmatig buitengesloten worden bij besluitvorming en geen eigen bezit mogen hebben. Ook ouderen en mensen met een handicap vallen in een risicogroep, evenals kinderen die al op jonge leeftijd slachtoffer worden van misbruik en uitbuiting.
Voor al deze mensen, gaan wij in onze projecten de spreekwoordelijke extra mijl. We weten dat we de allerarmsten niet zomaar kunnen herkennen. Daarom zoeken we naar partijen waarmee we samen kunnen werken. Specialistische organisaties die specifieke kennis en ervaring hebben met moeilijk bereikbaren. Want we willen met elkaar leren hoe we de allerarmsten áchter de armen gaan zien. Om ook juist naar deze buitengesloten mensen om te zien, hen recht te doen.
Meer informatie over dit beleidsthema?
Voor een persoonlijke toelichting of een presentatie van onze aanpak, neem dan met mij contact op.
